Zašto je rješavanje sukoba jednostavno za neke parove?

Naučnici kažu da ključ leži u bliskosti sa roditeljima tokom ranog djetinjstva.

Koliko dobro parovi mogu da prevaziđu svađu je usko povezano s tim koliko je jedno od njih, ili oboje, bilo vezano za svoje roditelje kao dijete, sugeriše istraživanje.

Istraživanje je objavljeno u online izdanju žurnala Psihološke nauke.

Kako bi došli do svojih zaključaka, istraživači sa Univerziteta u Minesoti, na čelu sa Džesikom E. Salvatore studentom na doktorskim studijima na univerzitetskom Institutu za razvoj djece, crpila je podatke od učesnika istraživanja tokom dugoročne studije koja ih je pratila od njihovog rođenja do sredine 1970-ih. Kad su došli u svoje 20-e godine starosti, oni i njihovi partneri dovedeni su u laboratoriju.

Tamo je svaki od ukupno 73 heteroseksualna para proveo otprilike 10 minuta raspravljajući se na temu oko koje se nisu slagali. Zatim su oko četiri minute razgovarali da se ‘ohlade’na drugu temu oko koje su se oboje slagali. Prilikom evaluacije snimljenog video materijala, istraživači su otkrili da su neki od parova ostavili svađu iza sebe bez ikakvih napora, dok drugi parovi nisu mogli prevazići sukob.

Istraživači su zatim usporedili ono što su uočili sa podacima o učesnicima koje su prikupili kada im je bilo 12 i 18 mjeseci. Otkrili su to da su učesnici, koji su kao bebe bili bliži sa svojim roditeljima ili starateljima, vještije rješavali partnerske konflikte u odrasloj dobi.

Rješavanje sukoba: jedan od partnera je predvodnik

Istraživači su takođe ustanovili da nije sve izgubljeno za one koji su bili manje bliski u ranom djetinjstvu. Dok god su takvi ljudi u vezi sa partnerom koji zna isplivati iz sukoba, njihova veza ima dobre šanse da potraje.

„Otkrili smo da će ljudi koji su u ranom djetinjstvu imali nesigurne veze, ali čiji su ljubavni partneri dobro znali riješiti sukob, vjerovatno ostati zajedno“, izjavila je Salvatore u saopštenju. „Ako jedan od partnera zna voditi proces prevazilaženja sukoba, to će vjerovatno povući za sobom i drugog partnera kao i njihovu vezu.“

To je, kaže Salvatore, bilo najuzbudljivije otkriće u ovom istraživanju.

„Ovo istraživanje“, napisala je u izvještaju, „pruža neke od prvih potencijalnih dokaza koji upućuju na to da pojedinci mogu biti sposobni da nadoknade ranjivosti koje njihovi ljubavni partneri nose sa sobom iz svog ranog razvoja.“